Niniejsza publikacja zawiera pierwszy kompletny przekład na język polski dzieł jednego z najznakomitszych literatów antycznych, Klaudiusza Klaudiana (ok. 370 – ok. 404). Klaudian, pochodzący, co prawda, z greckojęzycznego Egiptu, lecz piszący głównie po łacinie i bardziej rzymski od niejednego Rzymianina, był poetą dworskim cesarza Honoriusza, piewcą jego wodza i teścia Stylichona, upamiętnionym pomnikiem na Forum Trajana autorem panegiryków, inwektyw, eposów mitologicznych i historycznych, utworów uświetniających uroczystości na dworze cesarskim, ale także drobnej poezji reprezentującej bogactwo tradycji i form literackich. Lektura jego dorobku, z założenia adresowanego do wąskiego kręgu elity imperium rzymskiego, z pewnością nie należy do najłatwiejszych i wymaga dobrego oczytania w literaturze antycznej, znajomości historii (nie tylko późnoantycznej), ale też orientacji we współczesnej dyskusji naukowej, które pozwalają interpretować niektóre wypowiedzi poety na różne sposoby. Jednakże ten zapatrzony w potęgę Wiecznego Rzymu erudyta nieraz zaskakuje oryginalnością swoich rozwiązań poetyckich, innowacjami w podejściu do zastanej tradycji literackiej, jak również pięknem opisów czy porównań. Przekład dokonany został poetyzowaną prozą, z zachowaniem oryginalnych nazw i pojęć, z uwzględnieniem jego wartości źródłowej dla badaczy antyku, lecz jednocześnie z dbałością o stronę estetyczną. Wzbogacają go liczne komentarze mające za zadanie ułatwić jego lekturę czytelnikom.